[Yumyum06]

เวลาคุยกับเพื่อนๆหรือคนอื่นๆเราจะเฮฮา พูดเยอะ ยิ้มแย้มและมีความสุขตลอดโดยไม่ฝืน แต่พอเรากลับมาอยู่ในโลกของตัวเองที่มีแค่เราคนเดียวมันรู้สึกแสบที่หน้าอก แบบจุกๆที่ใจ บางทีจนหายใจไม่ออกแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ไม่ใช่ว่าเพราะอยากคุยกับคนอื่นและเพื่อนๆนะจริงๆแล้วอยากได้ความเป็นส่วนตัวมากได้วยผว่ำ แต่เพื่อนหลายๆคนอยากที่จะโทร อยากเล่นกับเราเราก็หาเวลาคุยให่จนแทบไม่มีเวลาของตัวเองสักเท่าไหร่แต่ก็ไม่เสียหายอะไรก็คุยกับทุกๆคน แล้วเวลาที่อยู่คนเดียวพอน้ำตาจะไหลก็จะพยายามกลั้นแล้วเพราะรู้สึกว่ามันไม่มีสาเหตุอะไรที่จะต้องร้องไห้ เพราะไม่ได้เครียด หรือมีปัญหาอะไรกับใครเท่าไหร่ จริงๆก็มีแต่ไม่อยากใส่ใจมากเพราะเราค่อนข้างเป็นคนทางสังคมก็เชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนั้นก็ไม่แปลก แต่เป็นแบบนี้บ่อยมาก พอก่อนนอนเราก็จะชอบคิดหลายๆเรื่องแล้วสุดท้ายก็อาการแบบนี้อีกก็ต้องออกจากห้องมาแอบร้องไห้หลายครั้ง เคยคิดจะทำร้ายตัวเองแต่กลัวว่าจะถูกว่าและโดนถามถึงรอยแต่ส่วนตัวคิดว่ามันอาจไม่ช่วยอะไร เลยเอาหนังแกงมารัดและดีดที่ข้อมือตัวเองแบบซ้ำๆย้ำๆ ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะ แต่ระหว่างที่ทำแบบแสบที่หน้าอกจนจะหายใจไม่ออก น้ำตาไหลแบบไม่หยุด บางคืนก็ร้องเสียงดังจนแม่ถามว่าเป็นอะไรในตอนเช้า ตอนนี้รู้สึกทนไม่ไหวกับตัวเองแล้ว เมื่อกี้ก็พึ่งโทรคุยกับเพื่อนเสร็จ สนุกมากแต่พอวางสายได้แปปเดียวก็รู้สึกไม่ไหว หายใจไม่ออก แล้วน้ำตาก็ไหลอีกแล้ว..หนูเหนื่อยมากเลย แม่หนูก็พอรู้อาการของหนูอยู่นิดหน่อยแต่ไม่เคยเล่ารายละเอียดเพราะแม่คิดว่าอาจแค่ทะเลาะกับเพื่อน แต่สำหรับหนูคิดว่าคนรอบตัวหนูค่อยข้างดีเลยค่ะ ไม่มีใครดูถูกอะไร ทุกคนดูแลดี แต่หนูไม่เข้าใจว่าทำไมตัวหนูเองถึงเป็นแบบนี้หนูไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะหนูรู้ว่าไม่มีใครเข้าใจอาการหนูจริงๆ

• กระทู้นี้ถูกดัดแปลง 3 years, 5 months มาแล้ว โดย GedGoodLife

กระทู้

[GedGoodLife]

สวัสดีค่ะ คุณYumyum06

หากคนไข้อาการร้องไห้ง่าย แม้ใครมาพูดอะไรกระทบเพียงเล็กน้อยนั้น อาจจะเกิดจาก การมีบุคลิกภาพที่เป็นคนอ่อนไหวง่าย ซึ่งจริงๆแล้ว ก็ไม่ใช่โรคที่เป็นความผิดปกติอะไร หากอาการที่เป็น ไม่ได้เป็นมากจนทำให้เสียการเรียน การทำงาน หรือเสียความสัมพันธ์กับผู้อื่น/ความสามารถในการเข้าสังคม
แต่หากคนไข้มีอาการเป็นมากขึ้น เช่น หดหู่เก็บตัว ซึมลง ทำอะไรที่เคยชอบทำก็ไม่สนุก มีอาการเป็นต่อเนื่องติดต่อกันเกิน 2 สัปดาห์ขึ้นไป อาจเข้าข่ายโรคทางจิตเวชต่างๆเช่นโรคซึมเศร้า หรือโรคความผิดปกติทางอารมณ์อื่นๆที่มีภาวะซึมเศร้าร่วมด้วย

แนะนำให้ลองปรึกษากับทางนักจิตวิทยาหรือทางแพทย์ เพื่อเข้ารับการหาสาเหตุและทำการรักษาต่อไป และแนะนำให้ลองปรึกษาและพูดคุยกับคนในครอบครัวด้วย เพื่อให้ทราบถึงปัญหาและทำการแก้ไขปัญหาร่วมกันค่ะ

: คำตอบนี้เป็นการให้การแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรคหรือการรักษา คุณควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจหากมีอาการน่ากังวล

[ผู้เขียน]

ข้อความตอบกลับ