[นักเรียนที่เรียนอยู่]

อันดับแรก หนู่อยู่มัธยมปลายค่ะ คือตอนม ต้น หนูเคยมีเรื่องกับเพื่อนจนหนูโดดโรงเรียนบ่อยๆเวลาไม่สบายใจ ก็จะกลับบ้านจนวันนึงพ่อแม่รู้ตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็เลยไม่ค่อยเชื่อใจอะไรหนูจนวันนึงหนูหนีออกจากบ้านเหมือนกันเพราะรับแรงกดดันไม่ไหว จนมาม ปลาย หนูก็มีเรื่องกับเพื่อนเหมือนกัน แต่หนูเลือกที่จะไม่บอกพ่อกับแม่เพราะเขาไม่เคยไม่เข้าใจความรู้สึกอะไรหนูเลย หนูเลยเลือกที่จะเล่าให้เพื่อนคนนึงฟังที่สนิทแต่อยู่ต่างจังหวัดเพื่อนคนนี้คือรู้ทุกอย่าง จนวันนึงหนูไม่ได้ไปเรียนคาบเช้าเพราะหนูไม่อยากไปเพราะอยากอยู่ในห้องที่บ้าน เพราะคิดว่ามันsafe zone ก็เลยขาดแค่คาบเช้า แต่พ่อบอกว่าให้คนที่บ้านไปส่ง(คือคนในบ้านไม่มีใครรู้ว่าหนูทะเลาะกับเพื่อนอีกครั้ง) แต่หนุเลือกที่จะโกหกแล้วไปเอง จนแม่มารู้ตอนเย็นแล้วมีเรื่องทะเลาะกับทืี่บ้านอีกครั้ง จนหนูคิดว่าเมื่อไหร่หนูจะโตเมื่อไหร่จะออกจากกรอบที่พ่อแม่เป็นคนซักที แล้วหลายๆเรื่องก็เข้ามาโดยไม่ได้ตั้งตัวหลายครั้งจนมันเครียด ทำอะไรไม่ถูกก้เลยลองทำแบบสอบเพราะเพื่อนหนูก้เป็นโรคซึมเศร้าเลยถามเพื่อน เพื่อนก็เลยให้ทำแบบสอบถามพอทำคะแนนมันสูงมาก แต่อยากไปหาจิตแพทย์แต่นั่นแหละค่ะไม่อยากบอกพ่อกับแม่ แค่ตอนนี้เขาก็คิดว่าหนูเป็นคนไม่ดีของบ้านไปแล้วค่ะ

กระทู้

[GedGoodLife]

สวัสดีค่ะ

จากที่เล่ามานั้น เข้าใจว่าอยากให้คุณพ่อคุณแม่เข้าใจปัญหาต่าง ๆที่เกิดขึ้นกับเรา ทั้งนี้อยากแจ้งให้ทราบว่า คุณพ่อ คุณแม่ มีพระคุณกับผู้เป็นลูกมาก สิ่งสำคัญคือ เราไม่ควรทำให้ท่านลำบากใจ สิ่งใดพอทำให้ท่านสบายใจได้ ก็ควรทำไว้ก่อนนะคะ

ช่วงชีวิตที่อยู่ในวัยเรียน สังคมกลุ่มเพื่อนเป็นเรื่องสำคัญ และมีบทบาทต่อชีวิตเป็นอย่างมากไม่น้อยไปกว่าคนในครอบครัว ฉะนั้น การจะคบหากับใคร ก็ต้องรู้จักพิจารณาว่า เพื่อนคนไหนน่าคบ หรือ ไม่ควรคบ ค่ะ ดั่งคำโบราณที่ว่า คบกับใครก็จะเป็นคนแบบนั้น

สิ่งที่อยากทิ้งท้ายไว้ คือ ความกตัญญูกตเวที จะนำพาให้ชีวิตของเราเจริญรุ่งเรือง เพราะ ร่างกายเราก็เกิดจากเลือดเนื้อคุณพ่อคุณแม่นั่นเองค่ะ ฉะนั้นไม่ต้องเครียด ไม่ต้องน้อยใจไปนะคะ ให้กลับไปเปิดใจคุยกับพ่อแม่ พูดจากับท่านดีๆ และรู้จักเลือกคบเพื่อนที่ดี เท่านี้ ชีวิตก็จะดีขึ้นตามลำดับ ไม่จำเป็นต้องพบจิตแพทย์แต่อย่างใดค่ะ

ถ้าอยากได้คำปรึกษาเพิ่ม แนะนำโทรปรึกษาปัญหาได้ที่ #สายด่วนสุขภาพจิต 1323

[ผู้เขียน]

ข้อความตอบกลับ