-
กระทู้
-
สวัสดีค่ะ หนูชื่อ นารีรัตน์ อายุ13ปี มีปัญหากับครอบครัว คือเป็นแบบนี้ค่ะ ทุกคนชอบโกหกชอบให้ความหวังทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำให้อยู่แล้ว เวลาพ่อแม่ทะเลาะกันหรือหนูทำอะไรให้พ่อแม่ไม่พอใจทั้งๆที่หนูทำในสิ่งหนูรักพ่อกับแม่จะพูดขึ้นมาว่า แกมันตัวหายนะ จับอะไรก็พัง ทำอะไรก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่ภูมิใจ ไม่น่าเก็บไว้เลยน่าจะฟังยายตั้งแต่ที่แรกว่าให้กินm100 สองสามขวด แต่แม่กินแค่ขวดเดียวเพราะแม่รักพ่อแม่อยากอยู่กับพ่อเลยไม่ทำ ชอบต้อต้าน อยู่กับเพื่อนที่นิสัยไม่ดี ขาดความอบอุ่นรึไง ไม่มีใครรักเรอะ ถึงได้ทำตัวแบบนี้ อะไรประมาณนี้ค่ะ แรกๆพ่อแม่ทุกคนในครอบครัวรักหนูมากแต่พอมีน้องทุกอย่างตรงกันข้ามเลย ทุกคนเริ่มเอื่อมระอาหนู หนูทำดีแทบตายตั้งใจเรียนทำให้เกรดออกมาดีขึ้นตั้งใจทำงานหางานขายออนไลน์จนตอนนี้สายตาหนูสั้นแต่ไม่มากเพราะมีอยู่อาทิตย์หนึ่งหนูต้องทำงานให้เสร็จภายในอาทิตย์นั้นหนูเลยได้นอนแค่ตอนตี4ขึ้นไป บางวันไม่ได้นอนแต่ก็อ้างพ่อแม่ว่าเข้านอนตอน5ทุ่ม เป็นอย่างงี้มา5วัน ได้นอนเต็มอิ่มแค่วันเสาร์ แล้วห้องที่หนูเรียนเป็นห้องศักยภาพsteam ต้องเรียนเยอะและยากกว่าห้องอื่นซึ่งห้องหนูทำคะแนนได้น้อยกว่าห้อง1/1 เลยโดนครูนินทาด่าว่าเปรียบเทียบตีซ้ำเติมทำให้ห้องหนูทุกคนคิดลาออกจากห้องนี้ไปเรียนห้องปกติ ซึ่งนั้นก็เป็ยเหตุผลหนึ่งเหมือนกันหนูเก็บคำพูดของคนอื่นที่นินทาด่าว่าสารพัดต่างๆไว้คนเดียวไม่เคยระบายกับใคร ตอน ป.1 หนูผูกคอขึ้นแขว้นเรียบร้อยเพื่อนบ้านมาเห็นเลยรอดจกนั้นทุกวันตั้งแต่วันนั้นหนูคิดจะฆ่าตัวตาย ลงมือทำแล้วบ้าง กรีดแขนบ้างผูกคอตายบ้างกลั้นหายใจบ้าง ต่างๆอีกหลายอย่าง หนูเคยมีแฟนมาหลายคนอยู่เพราะหนูมักคิดว่าแฟนคือคนที่จะเติมเต็มสิ่งที่ขาดไปด้ ทำให้เราไม่ขาดความอบอุ่น แต่หนูคิดผิดทุกคนที่เข้ามา เข้ามาหลอกให้รักแล้วจากไป ให้หนูเป็นตัวคั่นเวลาบ้าง แก้เหงาบ้าง คุยเล่นๆบ้าง แต่หนูเป็นคนหวั่นไหวง่ายหนูเลยเผลอรักเขาไปและหนูก็รักมาก รักเดียวไม่คิดนอกใจ ทุกอย่างเหทือนจะดีแต่สุดท้ายก็พังเหมือนเดิม หนูเริ่มมีโรคส่วนตัวสูงตั้งแต่ป.4 เริ่มหนักขึ้นหนักขึ้น จน ป.6 หนูเริ่มเข้าข้ายดรคซึมเศร้าผ่านไป หนูอยู่ม.1เทอม1หนูพยายามเข้าหาเพื่อนกลุ่มอื่นแต่หนูทำไม่ได้นิสัยหนูไม่เหมือนใครเลย จนหนูเจอเพื่อนคนหนึ่งมีปัญหาแตกต่างกันแต่ก็มีอยู่ส่วนหนึ่งที่เหมือนกันแต่หนูก็มีเพื่อนแค่คนเดียวในห้องนี้เข้าเทอม2อาการหนูหนักขึ้น ยิ้มยากไม่ค่อยแสดงอารมณ์เงียบนิ่งเบื่อไม่อยากทำอะไรอยากนั้งนิ่งอยู่คนเดียวใกล้ต้นไม้จนตอนนี้มีเพื่อนเก่าเขาเริ่มสับสนกับอารมณ์หนูเขาบอกว่า เขาเริ่มกลัวหนูเพราะเวลาหนูเงียบเขาอ่านกิริยาหนูไม่ได้เลย เหมือนมีสีดำอยูในตัว ขอกหนูแต่หนูก็ไม่สนใจ อาการเริ่มหนักขึ้น คุยคนเดียวบ้าง อัดกำแพงแตกบ้าง อัดต้นกลั่วยล้มบ้างร้องไห้คนเดียวตลอด และทุกคืนหนูจะพูดกับตัวเองว่า เมื่อไหร่จะเลิกใส่หน้ากากไปโรงเรียน เลิกฟืนยิ้มเลิกแสดงบทเพื่อนสุดอารมณ์ดี คิดแง่บวก ที่ปรึกษาชั้นดี ได้ไหม มันเหนื่อย เหนื่อยเข้าใจไหมว่าเหนื่อย เหนื่อยที่จะยิ้มแล้วในใจดำมืดมีแต่สิ่งที่เลวร้าย ทำไมเราถึงซวยขนาดนี้ ทำพ่อแม่รำบากใจ อะไรๆก็ต้องโดนอุบัติเหตุแทนคนอื่นบ่อย แฟนทิ้ง จน งานไม่ดี พอตื่นเช้าไปโรงเรียนก็พูดกับตัวเองว่า ได้เวลาปกปิดรอยแผลแล้วสิน่ะต้องใส่หน้ากากอีกแล้วสินะ พอลองไปทำแบบทดสอบโรคซึมเศร้าแต่ล่ะเว็ปคือตรงกันหมด คะแนน 24 ระดับความรุนแรงคือ เป็นโรคซึมเศร้ารุนแรง คือมันจริงใช่ไหมคะ หนูรู้สึกกังวลมากค่ะ
กำลังดู 1 ข้อความตอบกลับ - 1 ผ่านทาง 1 (ของทั้งหมด 1)
กำลังดู 1 ข้อความตอบกลับ - 1 ผ่านทาง 1 (ของทั้งหมด 1)
